Przyrząd warsztatowy – Tester akustyczny

Bardzo prosty przyrząd pożyteczny w serwisie i uruchamianiu sprzętu audio.

Budowa urządzenia jest wyjątkowo nieskomplikowana. Stanowi ono właściwie zwyczajny głośnik aktywny z własnym zasilaniem. Jest to pierwszy mój projekt wykonany w takiej formie (własne zasilanie i ładowanie, obudowa z drukarki 3D), i przy jego budowie zdobyłem wiedzę przydatną później przy budowie kolejnych. Zasada działania jest też prosta: sygnał audio podany na gniazda bananowe jest odtwarzany przez wbudowany niewielki głośnik. Głośność można regulować wbudowanym potencjometrem wieloobrotowym. Do gniazd bananowych normalnie podłącza się dwa przewody zakończone krokodylkami, które można przypiąć do interesujących punktów badanego układu.

Wzmacniacz jest wykonany w oparciu o stary i niedostępny już układ scalony TBA820M (był on jeszcze normalnie dostępny, gdy go kupowałem około 4 lata temu), zmontowany na płytce uniwersalnej. Układ ten jest zasilany bezpośrednio z akumulatora Li-ion. Płytka wzmacniacza jest przymocowana do obudowy przez dźwigienkowy włącznik zasilania, a fioletowa dioda świecąca sygnalizuje jego załączenie. Ładowanie akumulatora jest kontrolowane przez układ scalony TC4056A, a za zabezpieczenie ogniw służy DW01. Oba te układy, wraz ze współpracującymi elementami i z gniazdem zasilania typu Micro USB, zostały zakupione już zamontowane na płytce drukowanej, widocznej w tylnej części obudowy. Cena takiego modułu na poziomie 2zł czyni go bardzo atrakcyjnym (zdecydowanie polecam wersję z wbudowanym zabezpieczeniem). Dodatkowy otwór obok gniazda USB, wypełniony silikonem bezbarwnym, pozwala na obserwację diod świecących sygnalizujących stan ładowania.

Niewątpliwą zaletą takiej konstrukcji jest jego izolacja od świata zewnętrznego, dzięki czemu nie należy obawiać się zwarcia przy przyłączaniu zacisku masowego. Nie należy jednak używać go, gdy jest podłączony zasilacz Micro USB, gdyż przez niego mogą zamykać się prądy zakłócające i występować inne niepożądane zjawiska.

Projekt obudowy wykonałem w programie FreeCAD. Nie jest on szczególnie udany, ale i tak załączam niezbędne pliki.

Nieatrakcyjny wygląd płyty dolnej i górnej obudowy wynika po części z niskiej precyzji użytej drukarki 3D (Anet A8), a po części z zużytej, nierównomiernej warstwy kleju na jej stoliku. W nowszych projektach wygląda to znacząco lepiej.

Widok urządzenia z góry i z przodu

Regulacja głośności, włącznik zasilania i dioda sygnalizująca włączenie na panelu przednim

Panel tylny z gniazdem ładowania i kontrolką jego stanu.

Wnętrze urządzenia. Klejem użytym do elementów, które nie są przykręcone, jest częściowo klej na gorąco z pistoletu, a częściowo silikon neutralny.

Pliki do pobrania

Projekt obudowy (FreeCAD)
Obudowa – część dolna (STL)
Obudowa – część górna (STL)
Gniazdo na wkręt mocujący pokrywę górną (FreeCAD)
Gniazdo na wkręt mocujący pokrywę górną (STL – potrzebne 4 sztuki)